ಕಡಲಿನ ಮೀನಾಗಿ ಇರಬೇಕೆಂದೆ...
ಕಡಲೇ ಕಡೆಯಾಗಿ ಕಂಡಿತಲ್ಲ...
ಕನಸ ಕಂಡು ನನ್ನಲ್ಲೇ ಕೋಂದೆನಲ್ಲ..
ಉದುರುತಿದೆ ಮರದ ಎಲೆ
ಎಳೆತನದಲೆ ತರಗೆಲೆಯಾಗಿದೆ...
ಒಂದಿನ ಏಳುವ
ಮರುದಿನ ಬೀಳುವ
ನನಗಾಗಿ ನೋವನು ಸಹಿಸುವ
ಮನವೇ ಮನ್ನಿಸೇಯಾ? ನೀ ಎನ್ನ ಮನ್ನಿಸೆಯಾ? ||
ಮೋದಲೇ ತಡವಾಗಿ ನಡೆದೇ
ನಡೆದು ದಣಿವಾಗಿ ನಿಂದೆ
ನಿಂತು ನಿಂತಲ್ಲೇ ಉಳಿದೆ
ನಿಂತ ನೀರಾಗಿ ಹೋದೆನೇ..... ಮನವೇ....
ನನ್ನ ಮನವೇ ......
ಮಾತಾಡೆಯಾ ಈ ಮೌನವೇಕೆ?...
ಮೇಘದಂತೆ ಗುಡುಗಿ ಗುಡುಗಿ
ಹೆದರಿಸುವಂಥ ಮಿಂಚ ಕೂಡಿ
ಕಗ್ಗತ್ತಲ ಮಡುವಲ್ಲಿ ಆಸರೆಯೇ ಇರದ ಹಾಗೇ...
ಹಗೆ ತಿರಿಸುವ ಹಾಗೇಕೇ ಮಾಡುವೆಯೇ.....
ವಿಧಿಯೇ......
ನಾ ನಿನ್ನ ವೈರಿಯಾ?...
ಬಾಯಾರಿಸುವಷ್ಟಾದರೂ ಮಳೆಸುರಿಸಬಾರದಾ...?
ಬೆಳೆಯುವಾ ಬಳ್ಳಿಯಾಗಬೇಕೆಂದೇ...
ಹಾರೋ ಹಕ್ಕಿಯಾಗಬೇಕೆಂದೇ...
ಜಿಗಿಯೋ ಜಿಂಕೆಯಾಗಿ ಜೀಕಿ ಬಾನ ಮುಟ್ಟಬೇಕೆಂದೆ..
ಮನ್ನಿಸೆಯಾ ನನ್ನ ಮನವೇ...
ಮೊನಚಾದ ಮುಳ್ಳಾಗಿ...
ನಾ ನಿನ್ನ ಚುಚ್ಚುತಿಹೆನು...
ಸೋತು ಅಳುತಿಹೆನು...
ಮನ್ನಿಸೆಯಾ ನೀ ಎನ್ನ ಮನ್ನಿಸೆಯಾ
ಓ ನನ್ನ ಮನವೇ || ||
---------ರಘುರಾಮ್ ಜೋಶಿ---------
